Mijn lievelingsleraar is dood en ik huil brokken met tuiten.

Er zat een brief in de brievenbus onder iets van de belastingsdienst en blijkbaar leert een mens ergens in zijn leven een brief met een randje te herkennen als aankondiger van een verscheiden.
Op een zondagochtend ging hij, las ik toen ik de envelop had opengemaakt en zag dat het om iemand ging waar ik al sinds mijn veertiende van houd. Mijn allerliefste leraar wiskunde, met zijn zware stem, zijn brede zwemschouders. Zijn Vrije Schoolse neigingen.

Dag lieve Gerrit, dag Olympiër, dag man die altijd in mij geloofde, vooral als ik dat zelf niet deed.