Herinnering 1.
Een tussenuur op de middelbare school, of misschien een gespijbeld uur, al vermoed ik dat niet, mezelf kennende. Mijn beste vriendin en ik fietsen snel naar mijn huis, zetten de lp van Calimero op en trekken de fles slivovitz van mijn ouders uit de vriezer. Het wordt een soort Balkaneze vogeltjesdans, dikke pret, hiep hiep hoi Calimero! En dan komt mijn stiefvader binnen.
Herinnering 2.
Vriendinnetje 2 en ik, kipjes van ik denk 13, kleden ons in onze mooiste Cyndi Laupertenuetjes, achteraf zou je eerder denken dat we de verkleedkist van oma hebben geplunderd, maar toen in de jaren 80 voelden wij ons grote zelfstandige meiden going on vrouwen. We gaan naar buiten. Wandelen. Bij de Westerhaven stopt een man op een fiets ons en vraagt waar de Aquamarijnstraat is. Ik zeg dat ik denk dat het die kant op is en wijs met mijn vinger over het Hoendiep. De man kijkt niet mee en trekt in plaats daarvan zijn roze homp ongesneden vleeswaar uit zijn gulp. ‘Wat vinden jullie hiervan, dames?’ Wij reageren marktconform en zetten het op een lopen. Thuis weten we precies wat we eigenlijk hadden moeten zeggen en doen. Unaniem: we hadden die stumper moeten uitlachen. Het was een heel lelijke piemel.
Herinnering 3.
Ik ben in Amerika. Bij mijn vader en stiefmoeder. Zoals elk jaar ben ik op zomerkamp geweest en daar heb ik de geneugten van het vrouw zijn mogen aanschouwen. Meisjes van 14 die hun benen scheren, meisjes van 13 die lijnen en calorieën tellen. Bronja van 14 eet gewoon stroopwafelkruimels met liters stroop dus het is allemaal even wennen. Maar een mens moet wat dus ik ga ook aan de augurken. Ik laat mijn stiefmoeder voor mij een grote pot van 5 kilo kopen voor de reis naar Lake Tahoe. Achterin in de Jeep, over hobbelende stijgende en dalende bergwegen eet ik me letterlijk ziek aan de zure bommen. Ik kots de hele auto onder en eet minstens tien jaar geen enkele augurk of andere zoetzure rommel meer.
Herinnering 4.
Ook in Amerika. Bij mijn vader in de Jeep op weg naar wederom Tahoe. Ik zit met mijn voeten tegen de voorruit en doe oefeningen en strek en ontspan mijn tenen tegen het glas. Floep, een sterretje in de ruit en erachteraan een chemtrailachtig spoor. Mijn vader boos. ‘Dat is 500 dollar! Ik ga je langs de weg zetten, kun je al dat geld terugverdienen!’
